En daar ging het bouwwerk....

Mijn dochter begon vol enthousiasme met het in elkaar zetten van een bouwwerk. Ze had er plezier in, wilde het ene na het andere opbouwen en was trots op wat er ontstond.

Totdat...........het niet meer lukte.

Waar het begon met frustratie en nog een keer proberen, eindigde in volledige paniek en machteloosheid. De bouwwerkjes die ze zojuist had gemaakt, vlogen door de kamer.

De reden dat ik dit beschrijf, is omdat ik me dit herinner van mijn eigen kindertijd. Ik voelde net zo goed de onmacht, de frustratie en paniek als iets mij niet lukte. Alsof ik daarmee volledig afging, alsof ik het niet goed (genoeg) deed en ik daarom niet goed genoeg was.

Ik begreep dan ook heel erg wat mijn dochter op dat moment ervaarde. En ik ben dankbaar dat ik dit patroon zelf aan heb gekeken en mee aan de slag ben gegaan. Daardoor kon ik er voor haar zijn en voelde ik wat zij op dat moment nodig had. En het mooie was; ik kon erkenning geven aan haar gevoelens door mijn eigen ervaring met haar te delen toen ik klein was. Ze nam het aan als cadeau van mij naar haar en we knuffelden totdat ze weer rustig werd. Daarna konden we een oplossing bedenken voor het bouwwerk en kon ze het weer verder oppakken.

Perfectionisme ben je niet, maar is een patroon dat in de kindertijd is ontstaan. Wanneer je als ouder kampt met perfectionisme is er een kans dat jouw kinderen ook perfectionistisch gedrag ontwikkelen. Dit gaat onbewust, maar kan er door de jaren heen insluipen en zich uiten in dit soort situaties als hierboven. Het mooie is dat je je kind hierin kunt begeleiden en dat je zelf als ouders een groot verschil kan maken door met je eigen perfectionistische gedrag aan de slag te gaan. Dit is een transformatie voor jezelf, maar ook een cadeau voor je kind.

Herken je dit en heb je behoefte om het eens met een andere moeder en professional over te hebben, neem dan gerust contact met mij op.