Buiten de lijntjes kleuren

Als het aan mij ligt, zouden we kinderen mogen belonen om buiten de lijntjes te kleuren.
Zowel letterlijk als figuurlijk.
Het kan enorm bevrijdend zijn om te mogen spelen met je creativiteit.
Niet zoals het moet volgens het boekje, maar door te doen wat op dat moment lekker voelt.

Met dit mooie weer wilde mijn dochter buiten in de tuin spelen met zand en water.
Ze kwam enthousiast naar me toe en vroeg wat ik wilde bestellen uit haar denkbeeldige zandrestaurant.
Ze ging met volle overgave aan de slag en maakte de mooiste creaties op de tegels.
Haar kleding zat helemaal onder het zand en de tuin lag bezaaid met speelgoed en met modder, maar ze genoot met volle teugen.

Toen ik zelf nog belemmerd werd door de patronen van perfectionisme, vond ik dit soort momenten lastig.
Zand moest in de zandbak blijven, ik wilde binnen geen zand vinden, en één emmertje water was genoeg om de hele middag mee te spelen.
Maar nu kan ik ervan genieten en stimuleer ik haar creativiteit.
 Het zand kan opgeruimd worden nadat we foto’s hebben gemaakt van haar mooie creaties.
En de vieze kleding kan gewoon gewassen worden.

Ouders met perfectionistisch gedrag willen uiteraard het beste voor hun kind, maar ze vinden het vaak zelf ook lastig om buiten de lijntjes te kleuren en de controle los te laten.
Door onze kinderen de ruimte te geven om te experimenteren en fouten te maken, leren we hen dat het oké is om hun eigen pad te bewandelen.
Dit bevordert niet alleen hun creativiteit, maar ook hun zelfvertrouwen en probleemoplossende vaardigheden.

Laten we onze kinderen dus aanmoedigen om hun eigen weg te vinden, zelfs als dat betekent dat ze af en toe buiten de lijntjes kleuren.
Want soms liggen de mooiste ontdekkingen juist buiten de gebaande paden.